سردم شده   ومیلرزم   

هوا سرد وپاییزی هست   اما بیشتر دلم    سردش هست 

دلم برای دوستانم که دورند  تنگ شده   

رویم یک پتوی نازک می اندازم که شاید گرم شوم

روی قلبم چه طور پتو بیاندازم  سردش  هست  اگر یخ بزند  چه کنم  ؟

خوشبختی سخت نیست   حتی در این زمانه سخت  هم میتوان دل خوش داشت  اگر بلد باشیم که چگونه غمگینیهایمان را رها کنیم

اما گاهی انچنان به ناراحتیهایمان می چسبیم که انگار جزئی از دارایی های ما هستند  

دارایی ما فکر اسان گیر ما هست .

الان دلم میخواهد نگرانیهای الانم را رها کنم    خدایا کمکم کن    خدایا برایم چه در نظر گرفته ای     دوستت دارم

تمام نگاهم را بدرقه عزیزانم کردم  وحالا در خانه تنها نشسته ام 

هوا ی اسمان ابر دارد  اسمان سفیدم ببار      ببار تا  نگاهت قشنگ و نورانی شود   تا افتاب دلت را گرم کند

تمام نگاهم را بدرقه دلم میکنم   تا برود به دنبال شادی      هر چند کوچک ودم دستی 

سلام به روز قشنگم

بعد از اومدن بارون دیروز حالا هوا قشنگتر شده  وبلبلها دارند خودشون رو  از خوشحالی هلاک میکنند

امروز میخوام به دیدن یکی از همسایه هام برم

اشکال کار اینجاست که این خانم یک کمی پرحرفه  ولی تا دلت بخواد مهربون هست  پس ارزش دیدن داره  همه  هم میدونیم که کسی بی عیب نمیشه

گاهی پرحرفی به خاطر تنهاییه  به همین خاطر تا یک شنونده پیدا میکنیم  دیگه ولش نمیکنیم

وای به حال اون شنونده بیچاره

من هم بهتره  که برم کارهامو انجام بدم  و  بعد مثل  یک شنونده خوب و صبور به دیدن خانم  همسایه بروم      

نم نم بارران میزند و من هم دلم رابه بوی صمغ کاج سپرده ام 

کاجی که سرمست  از طراوت باران قهقهه میزند 

گلهای سرخ باغچه ام غرق قطرات باران هستند  مثل دلم  که صبح امروزش را با ریزش باران گره زده

یک روز خوب دیگه شروع شد

کارخونه وپختن غذا و...  شاید به خاطر تکرار هر روزه اسم روزمره گی را بتوان رویش گذاشت

اما تجربه کردم که روزمره گی ها اگه با شادی ولبخند باشه خودش یک امید برای زندگیه

از اینکه کسانی رادارم که براشون غذا بپزم  خوشحالم

از اینکه هر روز خونه را جارو میکنم شادم

چون همه ی این ها به من یاداوری میکنه که کسانی دور وبر من هستند

وخونه ای دارم که دلم میخواد تمیز باشه  تا بچه ها وشوهرم از زندگی در اون لذت ببرند

وقتی بقیه هستند   پس من هم هستم  قویتر و موثرتر از همیشه

من عاشق زندگی هستم .

امروز هم مثل روزهای قبل شروع شد با این فرق که امروز اول مهر است وبچه های من به مدرسه رفته اند

از امروز دیگه وقت تنهایی دارم

اوقاتی که فقط مال خودم باشه

اینم یکجور شادیه احساس میکنم اینجوری همه چی نظم پیدا میکنه

از پنجره  به درختهای پرتقال روبرو نگاه میکنم درختهای همیشه سبز

یه عطر علف هم به مشامم میخوره که سبک میشم

هوا ملایم ومن عاشق زندگی

بگذارهمه دنیا به هر کجا که میخواهد برود

من چشمهایم را میبندم وبه دلخوشیهای کوچکم سرخوشم

از اینکه مادر هستم

از اینکه خانه ای دارم که رو به یک باغ پنجره هایش باز میشود      من هستم