بچه هایم به دانشگاه رفته اند و خانه خالی شده قابلمه غذایمان کوچک شده .... گاهی روی تختشان میخوابم و بهشون فکر میکنم .

انگار فصل زندگی من عوض شده ... مثل وقتی که تابستون تموم میشه و باد های تند میاد و پاییز میرسه .

بعد از یک سال کار سخت و پابه پای بچه ها بودن ... حالا تنها ... 

امیدوارم این دوره و فصل زود بگذره  و  فصل بهارم برسه...

الهی به امید تو