دی ماه هم امد , سرد و زیبا  .

بچه های من این روزها امتحانات ترمشان را میدهند ,  هر روزی که می ایند از روی قیافه شان میفهمم که امتحانشان  چه طور بوده  و  انها  چه طور امتحان داده اند .

بهشان میگویم  اخرت هم همینطور هست  ما برای خیلی از کارها ی خوب زحمت میکشیم   یا خیلی از کارها را از روی تنبلی انجام نمی دهیم  ....   موقع کارنامه گرفتن فقط بعضی خوشحال هستند  که زحمت کشیده اند مثل شما که خیلی درس میخوانید و اذیت میشوید اما موقع کارنامه گرفتن  خوشحال هستید.

همیشه فکر میکنم  که نباید برای کودکانمان از جهنم صحبت کنیم  به جای ان    باید با گفتن از بهشت و مهربانی های خدا  ,  نمایی  از خدای مهربان  را به تصویر بکشیم  وبچه هایمان را عاشق کنیم  وبعد  وقتی که بزرگتر  شدند   از جهنم و سزای عمل بد   بگوییم .

بچه هایمان به جای ترسیدن   واز روی ترس گناه نکردن  ,     باید عاشق خدا باشند  واز روی   دوست داشتن خدا گناه نکنند .

اگر فقط بترسند    , زمان نوجوانی ممکن است   به همه چیز پشت پا بزنند  و  اعتقاداتی را که همیشه   باعث ترسشان بوده را دور بریزند .

برای عاشق کردن بچه هایمان ,     اول باید فکرهای  خودمان را درست کنیم    ,  ببینیم   اگر جهنمی در کار نبود   ,   ایا    برای دیدن   لبخند خدا      باز هم از گناه  چشم پوشی میکردیم  .

همه ی  دعایم   این است  ,   خدایا مرا عاشق خودت کن  .......